Trisportpharma Oxi-vital Tabl 60

Speciaal voor sporters is CoQ10 en alfa-liponzuur toegevoegd. CoQ10 is de limiterende factor (zwakste schakel) in de snelheid van de energieproductie in de mitochondriën. De hartspier en skeletspieren zijn het gevoeligst voor een CoQ10-tekort.

Alfa-liponzuur speelt o.a. een belangrijke rol bij de suikerverbranding in onze cellen voor energieproductie. Alfa-liponzuur is een sterke antioxidant en is in staat andere antioxidanten te recycleren zodat ze langer hun beschermende werking kunnen uitoefenen.

IJzer roest, boter wordt ranzig en een appel wordt bruin. Al deze "scheikundige" processen worden aangeduid met de verzamelnaam "oxidatie". Zuurstof speelt in deze oxidatiereacties een belangrijke rol.

Ook in ons lichaam vinden er verschillende oxidatiereacties plaats, waardoor er vrije radicalen gevormd worden die schade kunnen veroorzaken aan eiwit-,vet- en DNA-moleculen..

De vorming van deze vrije radicalen is nochtans een normaal biologisch proces in ons lichaam. Zij kunnen zelfs een belangrijke fysiologische rol vervullen zoals ons verdedigen tegen bacteriën.

Antioxidanten zijn verbindingen die de vrije radicalen onschadelijk kunnen maken.

Een probleem is er als het evenwicht tussen de vorming van vrije radicalen en de antioxidantverdediging verstoord is, men spreekt dan van oxidatieve stress.

Zo'n sterk verhoogde druk door vrije-radicalen vinden we o.a.:

1. bij stress, ziekte, milieuvervuiling, enz.
2. ook bij zware fysieke inspanning komen meer vrije radicalen vrij,
3. als gevolg van het verhoogde zuurstofverbruik in de mitochondriën.

Ons lichaam wapent zich op twee manieren tegen deze vrije radicalen. Allereerst zijn er de antioxidant-enzymen, waar mineralen als selenium, zink, mangaan en koper voor nodig zijn. Een tweede bescherming vormen de antioxidant-vitaminen die we via onze voeding binnenkrijgen, zoals bijvoorbeeld vitamine E, vitamine C en beta-caroteen( = voedings-antioxidanten). Aangezien deze voedings-anti-oxidanten bij het onschadelijk maken van vrije-radicalen zelf verloren gaan, kunnen deze per molecule slechts één à twee van deze schadelijke deeltjes inactiveren. Dit is ook de reden waarom suppletie met een anti-oxidant-complex de voorkeur geniet boven toediening van één enkele antioxidant. (ref.18) Zoveel mogelijk verschillende antioxidanten kunnen de antioxidant-cascade optimaliseren, wat betekent dat geoxideerde, beschadigde, antioxidanten terug worden hersteld in hun antioxidant-functie (vb. vit E kan hersteld worden door vit.C en vit.C kan op zijn beurt hersteld worden door glutation,enz.).

Best geef je een antioxidant-complex in een fysiologische dosis, want meer betekent niet altijd beter. Integendeel, hoge dosissen antioxidanten kunnen zich gaan gedragen als een pro-oxidant i.p.v. een anti-oxidant. De twee voorbeelden hiernaast tonen aan dat meer niet altijd beter betekent.